Midem Bulanıyor.
Sanırım ya karnımın açlığından,
Ya da insanların daha fazla yüze aç olmasından bu bulantı.
Otobüse binerken sol tarafta duran durak listesine bakmadım.
Otobüsün gitmem gereken yere gidip gitmediğinden haberim yok.
Kaybolma ihtimalim zerre kadar umrumda değil.
Fütursuzca söylenilen yalanlar denizinde boğulup çoktan sürüklenip kayboldum ben.
Ne duyu organlarım işliyor ne de beynim.
Beynim ruhumun sesiyle kavga ediyor.
Birbirlerini alt etme savaşı içerisindeler.
Kimi hücrelerim kaybolan hücre arkadaşlarını arıyor,
Kimileri ise arada kalmış kendilerine sıyrılma yollarını arıyorlar.
Bu savaş sonunda birileri ölecek,ölmeli.
Bugün şanslıyım.
Doğru otobüse binmişim.
Yine de bir sokak köşesi bulmam lazım ruhumdakileri kusmak için.
Birilerinin bu ruhu terk etme zamanı geldi.
Derya Canca
No comments:
Post a Comment